De escusas e inventivas

Enviado por Senda o día 31.03.2009

Alimentas o meu desexo entre risas e alcohol, a esa hora na que pechan os bares, poñendo unha escusa para levarme a túa casa, cando eu xa tiña decidido non ir á miña soa.
Unha vez acordado que a roupa estaba de máis, abres a fonte dos meus orgasmos e eu derramo xemidos e humidade, mentres invento que me amas e ti decláraste a miña disposición.
Así que me sirvo do almorzo do teu sexo demorando a despedida, un último polvo?