Bos días!–Bos días!- Aínda lembro o salgado do teu suor e o cheiro do perfume no teu pescozo. Aínda sinto as túas mans apoiadas con forza no meu peito e as túas coxas apretando a miña cadeira. Aínda vexo o tenso arco que debuxa a túa espalda, o bambaleo rítmico das túas tetas e o oscilante movemento das túas cadeiras. Aínda escoito os teus xemidos cando perdimos o ritmo ao corrernos. A miña man lémbrao todo, todas as noites, malia que só nos vemos polas mañás no ascensor do traballo. Esta mañá tamén te miro aos ollos e sorrisme. -Ata mañá!-.