Raia cossida

Enviado por aeitoeconxeito o día 08.04.2009

Eran xa muitos meses de mar e de desacougo sexual. A cabeça estoupáballe e a cada vía peor (mancara nun ollo cun cabo solto na cuberta de pesca), incerementaba a súa necesidade carnal. Escoitara falar de encontros mitolóxicos sexuais entre homes e a dona mariña por excelencia, a serea. Vida mariña e sexo anfibio¡ Baixou ó parque de pesca e topouna alí nun recuncho, á súa espera. A mariña, húmida, parecía estar disposta a recibir a súa enerxía sexual a ritmo de “filispín” e sen ela se queixar: por fin¡¡, pensou el, unha serea pra amar¡ A mañá seguinte, o contramestre, mlahumorado, preguntou quen carallo andara a xoghar coa grande raia que deixaran enriba da mesa a carón da adega