Meu mozo i eu suabamos entre o ruído e a multitude do concerto. O meu vestido era demasiado branco e curto para a ocasión.
O rapaz das miñas cóstas é un titán, un deus atlántico de mans rudas que buscan as miñas curvas con cada vez menos disimulo. Advirto ó Titán que non quero, que meu mozo está alí. Ó virar as costas teño o seu alento no pescozo e as súas mans percorrendo as miñas cadeiras.
Collo as súas mans, rexéitoas con ansia de que volvan. Sinto suor esvarando polo meu corpo e a Él buscando o meu sexo. Nun reflexo, arqueo a espalda. Meu mozo diante, ausente na música. Meu Titán atrais, esvarando dentro de mín. Non podo mais.
Dóeme deixalo alí, pero teño que facelo.