Que arte!

Enviado por Werl o día 01.04.2009

Verán. Coa mirada perdida fun abríndome paso mentras soltaba piropos a todo becho con tetas: “Cachonda, pódense romper noces nese cú!” e chócome cunha rapaza miuda, da miña idade ou algo máis nova, morena de ollos verdes. “Muñeca, ti non me durarías nin un asalto”.
Xa tiña chegado e, de súpeto, sinto un berro:
- ¡Illoo, te va enterá!
Guindoume contra a parede do noxento baño. Estaba cheo de mexos. Sacoume a polla e comezou a mallar nela sen parar, tan bestialmente que notei na súa fronte unha vea. As pernas tremíanme, case non me podía manter de pé… foi a mellor palla da miña vida.
O veleno fixo "chof" no chan.
- Ja ja ja ja… Ea!
Pechou a porta e pista.