Soños e blasfemias.

Enviado por Talieiro o día 31.03.2009

O aire estaba perfumado de ira amorosa. Eu, co meu disfraz de poeta fracasado, acerqueime a ela cos ollos inxectados en sangue ríndome da morte e ignorando o inferno. Derramei unha copa de Amandi sobre o seus peitos. Desliceime ao longo do seu corpo de ósos e gustei do viño ata a derradeira gota. Biqueina, penetreina e con mística desesperación pensei...[Quérote, me cago en Dios!!!].