mencer

Enviado por bestarruza o día 05.03.2008

O mais fermoso escorzo de muller brilla branco na alborada, na luz que te lava; e nas regandixas do teu corpo hai mistura preciosa dos zugos do pracer. O sexo, amiga, atorda, sí; e coma o viño, ten resaca que emprende a retirada cando retomas o grolo tímido. Ise que comezo coma miña lingua no teu pescozo, e coa miña man empacando vulva e pube a mandarche xemer, neniña cozada que reaxe en frol.

Os brochos rosados dos teus peitos afirman o sabor da eternidade. Agora xa sabes o misterio ise do sexo que renasce, sempre en ti.