Durmo ofrecéndoche as miñas costas, a ti, anónimo descoñecido.
Entre soños, o calafrío dos teus beizos roza o meu ombro espido; máis esperta, comprobo como as túas mans, exploradoras, deseñan círculos na miña cintura: sorriso horizontal. Círculos suaves, círculos que medran en sensuais espirais, deseñando fantasías, baixando cara onde a humidade quente de hai poucas horas aínda molla os teus dedos: sorriso vertical.
E decido xirarme contigo en horizontal, en vertical, e como non, en diagonal.