Densifícame a poboación. Éncheme o corpo pola canle con manchas.Dosifícame a saúde, sí, xa sabes, suave pero firme. Desestabiliza a miña estabilidade mental, desata as miñas emocións. Alimenta a miña vista obligándome a ver para a terra prometida. Descompénsame a economía e o chegar ó 69, volve comezar.
Oblígame a facer os mil metros lisos. Introdúcete pola porta grande.
Trágate todo o que diga, que palabras tan fermosas non saen pola boca. Licénciame no maxisterio da ninfomanía.
Sacrifícate,meu amor,que estamos na coresma