De escoller un prebe para o meu xantar,sería a cunca das túas palmas baleiras cheirando ao ceibe alento dos teus xemidos. Ficaría dono da bulimia por engulir ao arrecendo xaropado dunha túa mirada persignando os meus índices coa xenuflexión dun teu sorriso. E de prostre elixiría palabras estrañas aleitadas po pracer.