Camiñando por Venecia acheime con dama máis fermosa coa súa fragrancia a xasmín, ela miroume e fuxiu. Seguina entre as rúas e pontes ata perderse na Plazza San Marco, entre a multitude do entroido búsquei desesperadamente. Percibin o seu aroma que me levou de baixo da ponte de Rialto. Ela introduciume en habitáculo secreto, asústeime e exciteime de igual xeito, arroxouse aos meus brazos e quitenlle o vestido con mestría, Ela berrou, pero logo suspirou, riuse e cos ollos pechados entregouse a mín…