Estasme esperando na estación co teu coche vermello. Saúdame a camiseta verde, deixando ver por abaixo as túas pernas acariñadas polos leguins e, por arriba, a metade dos teus peitiños. Xa no medio do tráfico comezo a apertar a pepitiña mentres ti alternas a panca de cambios coa miña pirola. Na casa fodémonos de pé grazas á colaboración das túas botas con tacón.
Pero non me emociono de verdade até que me pides, no teu perfecto galego do bloque occidental, subárea do Miño, que che dea máis forte.