De sócato, monólogo dun coito

Enviado por A_Conxurada o día 13.02.2008

De sócato, un orgasmo. Contabilizou os derradeiros clímax. A lingua dun home querido, roneándolle os desexos, cuspindo as teimas. O pabío dese home acéndese, ela sorrí, Aroa nota poder.
De sócato, outro orgasmo. Xa non se pensa, cabálgase, a ritmo frenético, farao berrar, pois entre as súas pernas non ten outra saída.
De sócato, remata, e Aroa, cansa, desplómase sobre o home, súan e péganse o un ao outro, a boca seca de tanto xadear, o becho aínda no seu interior móvese, e a ela dánlle espasmos.